Schepen van Milieu en Duurzame ontwikkeling, Charlotte Castelein, sprak met Ellen Messeyne en Nicolas Vanlandschoot
Ellen Messeyne (17) staat aan de poorten van hoger onderwijs, Nicolas Van Landschoot (23) start binnenkort op de arbeidsmarkt. Hoe kijken zij naar de klimaatuitdagingen?
Tij-dingen: Stel jezelf kort voor (leeftijd, studies, hobby’s, …).
Ellen Messeyne: Afgelopen zomer volgt ze de cadettenopleiding van de brandweer. Een andere hobby is duiken, waarbij ze ooit eens vergezeld werd door een haai, van wel 20 cm. Maar haar grootste passie is moestuinieren wat gemiddeld 3 tot 4 uur per week vergt.
Nicolas Van Landschoot: Mijn studies waren redelijk intensief, veel vrije tijd bleef er niet over de laatste 5 jaar. Mijn favoriete sport is hockey. En ik zwem graag. Verder engageer ik me in de jongerenpolitiek en spendeer ik graag tijd met vrienden.
T-d: Probeer je om jouw ecologische voetafdruk te verkleinen? Hoe?
Nicolas: . Het zit hem bij mij vooral in de kleine dingen: kraantjeswater drinken, afval proberen te reduceren etc.
Ellen: Wij proberen om zo weinig mogelijk plastic afval te hebben. Daarnaast vermijden we waterverspilling en proberen we ook regenwater te gebruiken waar het kan. Jammer genoeg nemen sommige mensen nog altijd meerdere douches per dag of elke dag een bad.
Charlotte Castelein: En maken jullie gebruik van onze deelfietsen en deelwagens?
Nicolas: Op dit moment eigenlijk niet. Ik sluit het zeker niet uit om het te ontdekken in de toekomst.
Ellen: Ik overweeg om de deelwagens te gebruiken. Naar mijn vrienden in Roeselare ga ik met de trein, maar ik denk dat het zo’n 5 keer per jaar handig zou zijn.
Charlotte: Het gebruik van onze deelwagens is een succes.
T-d: Doen we met zijn allen genoeg om de klimaatverandering tegen te gaan?
Nicolas: Mensen moeten meer mogelijkheden én stimulansen krijgen om met de klimaatproblematiek aan de slag te gaan. Burgers moeten meer beloond worden wanneer ze inspanningen leveren. Dit werkt volgens mij beter dan bestraffen. Ik denk bijvoorbeeld aan de succesvolle centrale ophaalpunten (denk maar aan de lockers in de grote steden) zodat pakketjes niet per se aan huis moeten geleverd worden. Hierop kan nog meer ingezet worden op lokaal niveau. Maak deze optie veel goedkoper dan thuislevering. Overmatig terugsturen van pakketjes zou ook ingeperkt mogen worden.
Charlotte: Waar trek je de grens als overheid om dergelijke zaken te bestraffen? Koop zo veel mogelijk lokaal!
Nicolas: We moeten het structureel bekijken, meer systeemdenken. De voorzieningen moeten aanwezig zijn om te kunnen veranderen. Zo ook voor bijvoorbeeld de elektrificatie van het wagenpark. Je kunt elektrische wagens promoten, maar als er onvoldoende laadpalen zijn…
Charlotte: de laadpalen komen er aan in Koksijde! Onder bepaalde voorwaarden kan je er als burger ook zelf aanvragen bij de Vlaamse overheid[1].
Ellen: We moeten niet alleen kijken naar milieu, ook kijken naar de biodiversiteit: bloeiende bloemen trekken insecten aan. De zakjes met zaad hebben echt gewerkt bij ons thuis. Er is niks mis met enkel te kijken naar natuur.
Nicolas: Soms zijn er ook kleine frustraties. Langs de ene kant worden mensen opgeroepen om hun gras niet te maaien en langs een invalsweg van Koksijde rooit men een strook van 5 meter in natuurgebied om een nieuwe omheining te plaatsen.
Charlotte: Communicatie is belangrijk hierin. Vandaar dit extra nummer Tij-dingen over Natuur en Klimaat.
Nicolas: Het ontharden van openbaar domein is ook een goed initiatief, maar alles staat of valt met communicatie en burgerparticipatie. Dit was bijvoorbeeld een struikelblok in Gent. Er kwamen klachten van mensen die minder mobiel zijn, het tegelwippen moeten we dus goed kaderen.
T-d: Leeft het thema klimaatverandering bij jouw leeftijdsgenoten? Meer dan bij de rest van de bevolking?
Nicolas: Het is niet zo dat we er telkens over praten op café. Wij hier in Koksijde komen minder in aanraking met de klimaatgevolgen dan elders.
Ellen: Bij mijn vrienden komt het vaak ter sprake. Vrienden van me waren op kamp in de Ardennen toen dat er overstromingen waren. Dat blijft je bij. Persoonlijk maak ik me ook zorgen over de stijging van de zeespiegel op lange termijn, zeg maar tegen 2100.
Charlotte: met kustvisie[2] zijn er heel wat overheden bezig met de kustbescherming op lange termijn. Hoe groter de gevolgen van de klimaatveranderingen, hoe groter het kostenplaatje. Elk steentje dat wordt bijgedragen om de klimaatgevolgen te verminderen, is welkom. ‘Iedereen wint’ is daarom de baseline in de communicatie van de gemeente naar onze burgers.
Nicolas: De stijging van de zeespiegel en gepaste maatregelen moeten we op Europees niveau bekijken. Afstemming met onze buurlanden lijkt mij cruciaal.
T-d: Reizen met het vliegtuig? Ja of nee?
Ellen: Ik ben dus ook tegen spotgoedkope vluchten omdat dit het reizen met een vliegtuig nog aantrekkelijker maakt. Alleen is dit helemaal niet goed voor het milieu.
Hopelijk kan het ecologischer voor mijn studies!
Nicolas: Sinds corona willen we terug reizen, ook per vliegtuig.
Nicolas: De gemeente Koksijde geeft subsidies aan jongeren die met de trein reizen. Dat vind ik goed, aangezien we hier toch in een afgelegen hoek wonen.
Ellen: Mijn lijnpas is 50% goedkoper dan voor jongeren die in het binnenland leven. Dat stimuleert om het openbaar vervoer te nemen.
T-d: Heb je een favoriet dier of favoriete plant uit onze gemeente? Een favoriet plekje?
Ellen: zeehonden die komen rusten op het strand vind ik super schattig. Het pleintje aan de bibliotheek met het fonteintje vind ik een gezellig hoekje. Als ik naar de bibliotheek ga, ga ik iedere keer eventjes op een bankje.
Nicolas: De duin bij Mieke Hill in Sint-Idesbald is mijn favoriete plekje. Duindoorn is mijn favoriete plant, vooral de besjes die in gin worden verwerkt, worden gesmaakt. (lacht)
T-d: Ellen, jij kweekt zelf groenten. Koop je ook lokaal en seizoensgebonden groenten of fruit?
Ellen: Uiteraard gebruik ik geen sproeistoffen en ook geen chemische meststoffen. Soms heb ik 5 kroppen sla die ik dan verdeel onder de buren en familie. We eten thuis vooral lokaal en seizoensgebonden.
T-d: Nicolas, worden er in de studies van burgerlijk ingenieur ook aandacht voor klimaatoplossingen, want vaak is een alternatief zoeken ook een technische oplossing?
Nicolas: Efficiëntie en maximalisatie van de aandeelhouderswaarde zijn heel belangrijk in de industrie. Wiskundige modellen kunnen rekening houden met duurzaamheid door bepaalde ecologische overschrijdingen mathematisch te ‘beboeten’. Duurzaamheid is zeker in opmars, maar in de praktijk zou er hierop nog veel meer kunnen ingezet worden.
T-d: Wat vind je van de natuur in onze gemeente: zee, strand, duinen… ? Mis je iets op vlak van natuur?
Ellen: Ik kom uit het binnenland en het is hier in orde op vlak van natuur: afwisselend bos, zee, strand en duinen. Er zijn ook veel bomen langs de straten.
Nicolas: Er zijn hier inderdaad veel mogelijkheden. We leven in een prachtige gemeente.
[1] https://www.vlaanderen.be/publieke-laadpaal-aanvragen Als burger, onderneming of taxi-/deelwagenbedrijf kan je via een online formulier een publieke laadpaal aanvragen op het openbaar domein. Als je zelf geen plaats hebt voor een laadpaal en een bestaand publiek laadstation te veraf is, kan je zo toch een paal op maximaal 250 meter van jouw deur verkrijgen.
[2] www.kustvisie.be momenteel zijn er 2 scenario’s mogelijk: ‘ter plaatse’ of ‘zeewaarts’”
“Elk steentje dat wordt bijgedragen om de klimaatgevolgen te verminderen, is welkom: Iedereen wint.”
“Vrienden van me waren op kamp in de Ardennen toen er grote overstromingen waren. Dat blijft je bij.”
"Burgers moeten meer beloond worden wanneer ze inspanningen leveren. Dit werkt volgens mij beter dan bestraffen."